تدوین استراتژی های سازمانی طبق یک تعریف کلاسیک عبارت است از دستورالعملی چند بعدی که دربرگیرنده کلیه فعالیت‌های اساسی (و گاه عملیاتی) سازمان بوده، باعث ایجاد حس یکپارچگی و وحدت و همسویی شده و تغییرات ضروری در پاسخ به شرایط محیطی را تعیین می‌نماید.

اما این تعریف امروزه به طور گسترده ای به چالش کشیده شده است و قابلیت پیش بینی تحولات محیطی و همچنین عقلانیت مدیران محدودتر از آن دانسته می‌شود که بتوان بر اساس آنها دستورالعملی دقیق و بلند مدت برای سازمان ها معین نمود .

مناقشه در ابعاد مختلف استراتژی پس از سالها پژوهش و مقابله رویکردها منجر به شکل گیری مکاتب متعددی در این زمینه گردیده است؛ مکاتبی چون طراحی، موقعیت یابی، قدرت، یادگیری و غیره.

اما آنچه که مسلم است ضرورت پیش بینی (هر چند محدود)، برنامه ریزی (هرچند همراه با تغییر)، و آمادگی (هر چند ناقص) برای مواجهه با محیط و توسعه کسب و کار می‌باشد.

از این رو طراحی برنامه های «خود خواسته، Deliberate» از یک سو و همچنین ظرفیت سازی برای مواجهه با رویدادهای «خود ظهور، Emergent» از سوی دیگر در اولویت بسیاری از سازمانها قرار دارد.

شرکت راهبر سیستم دانش طی ۷ سال گذشته در مشارکت با پژوهشکده علم فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف نسبت به اجرای پروژه های مختلفی در زمینه استراتژی اقدام نموده است که چندین نمونه از تدوین استراتژی های سازمانی به شرح زیر می باشد: